ဘုသပေတဝတ္ထု(သူတစ်ပါးကို ညှင်းဆဲသူ)
ရှေးဘဝလူအဖြစ်၌ အိမ်ရှင်မဖြစ်စဉ် အမိကို ညှင်းဆဲ၊လင်ကို ဂရုမထား မုသားဆိုကာ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ မလှူခဲ့သောကြောင့် ကွယ်လွန်သောအခါ သလေးစပါးကို ခေါင်းပေါ်၌ ကြဲဖြန့်သူ သံတင်းပုတ်ဖြင့်ရိုက်နှက်ခံရသူ မစင်ကို စားရသူ အသီးသီးဖြစ်နေကြရသော ပြိတ္တာများ
ပြိတ္တာတို့ သင်တို့လေးယောက်တို့တွင် တစ်ယောက်သည် သလေးစပါး၏ရဲရဲတောက်သော စပါးဖျင်းတို့ကို မိမိခေါင်းပေါ်၌ ကြဲဖြန့်နေဘိ၏၊ တစ်ယောက်သောသူသည် (သံတင်း ပုတ်တို့ဖြင့်မိမိဦးခေါင်းကို ရိုက်နှက်ဖြတ်ခွဲ နေရ၏)၊ ဤမိန်းမသည်ကား မိမိအသားအသွေးကို စားဘိ၏၊ သင်သည်မူကား မစင်မကြယ် မနှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော မစင်ကို စားရ၏၊ ဤအကျိုး သည် အဘယ်ကံ၏အကျိုးနည်းဟု (အရှင်မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်က မေး၏)။
(သားဖြစ်သော) ဤသူသည် ရှေးဘဝက အမိကို ညှဉ်းဆဲခဲ့ပါ၏၊ (လင်ဖြစ်သော) ဤသူသည်ကား ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲသော ကုန်သည်ပါတည်း၊ (ချွေးမဖြစ်သော) ဤသူသည်ကား အသားတို့ကို ခဲစားမိပါလျက် (မစားရပါဟု) မုသားဆိုခြင်းဖြင့် လှည့်ပတ်ခဲ့ပါ၏။
အကျွန်ုပ်သည် လူ့ဘဝ၌ လူဖြစ်ခဲ့စဉ်က တစ်အိမ်လုံးကို အစိုးရသူ အိမ်ရှင်မဖြစ်၍ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ရှိလျက် သာလျှင် လျှိုဝှက်ခဲ့ပါ၏၊ အကျွန်ုပ်၏ ပစ္စည်းဥစ္စာမှ တစ်စုံတစ်ခုကို မျှလည်း (သူတစ်ပါးအား) မပေးလှူခဲ့ပါ။ ဤဥစ္စာသည် ငါ၏ အိမ်၌ မရှိ၊ ရှိလျက် လျို့ဝှက်မိခဲ့ပါမူ ငါ၏ စားဖွယ်သည် မစင်ဖြစ်ပါစေသတည်းဟု မုသားစကားဖြင့် ဖုံးလွှမ်းပြောဆိုခဲ့ပါ၏။
ထိုမကောင်းမှုကံ၏လည်းကောင်း၊ မုသားဆိုခြင်း၏လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံသော ကံ အကျိုးကြောင့်ကောင်းသော အနံ့ရှိသော သလေးထမင်းသည် အကျွန်ုပ်အတွက် မစင်အဖြစ် ဖြင့် ပြောင်းလဲ နေပါ၏။
ကုသိုလ်အကုသိုလ်ကံတို့သည် အကျိုးမပြီး အချည်းနှီး မဖြစ်ကုန်၊ ဆည်းပူးထားသော ကံသည် (အကျိုးမပေးဘဲ) မပျက်စီးသည်သာတည်း၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသော ပိုးလောက်ရှိသော မစင်ကို စားလည်း စားရပါ၏၊ သောက်လည်းသောက်ရပါ၏ဟု (ကောက်ကျစ်သော ကုန်သည်မယား ပြိတ္တာမကလျှောက်၏)။