- အေးလွန်းသည်
- ပူလွန်းသည်
- မိုးချုပ်လွန်းသည်
- စောလွန်းသည်
- ဆာလွန်းသည်
- ပြည့်အင့်သည် ဟုအမှုကိစ္စကို မပြုသေးပဲ နေခြင်းဖြစ်သည်။
ဆရာတော် ဦးဗုဓ်၏ အလင်္ကာ –
“အချမ်းပြင်းဝှန်၊ အလွန်ပူနိုး၊ မိုးချုပ်လှမော၊ စောလွန်းလှရောင်၊ ဆာလောင်ပြင်းပြ၊ ဝမ်းဝလွန်းထွေ၊ နေကပညာ၊ မပွားရာတည်း၊ ခြောက်ဖြာပျင်းသူ အပြစ်တည်း။”
(ပါထိက ဝဂ္ဂပါဠိ – ၁၄၉ )