(၁) ရာဂမီး – တပ်မက်ရသဖြင့် ပူလောင်ခြင်း။
(၂) ဒေါသမီး – စိတ်ဆိုး အမျက်ထွက်ရသဖြင့် ပူလောင်ခြင်း။
(၃) မောဟမီး – အမြင်မှန်ကို မသိရသဖြင့် ပူလောင်ခြင်း။
(၄) ဇာတိမီး – ပဋိသန္ဓေနေရပြီး ဘဝအသစ်ဖြစ်ရသဖြင့် ပူလောင်ခြင်း။
(၅) ဇရာမီး – အိုမင်း ရင့်ရော်ရသဖြင့် ပူလောင်ခြင်း။
(၆) မရဏမီး – သေကျေပျက်စီးရသဖြင့် ပူလောင်ခြင်း။
(၇) သောကမီး – ပူဆွေးမှု၊ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှုများရသဖြင့် ပူလောင်ခြင်း။
(၈) ပရိဒေဝမီး – ငိုကြွေးရသဖြင့် ပူလောင်ခြင်း။
(၉) ဒုက္ခမီး – ကိုယ်ဆင်းရဲခြင်းကြောင့် ပူလောင်ခြင်း။
(၁၀) ဒေါမနဿမီး – စိတ်ဆင်းရဲရခြင်းကြောင့် ပူလောင်ခြင်း။
(၁၁) ဥပါယာသမီး – သက်ကြီး ရှိုက်ငင်ဖြစ်ရခြင်းကြောင့် ပူလောင်ခြင်း။
လင်္ကာ –
သူသူငါငါ၊ ဖြစ်လေရာဝယ်၊ ဦးစွာကြိုဆီး၊ ဇာတိမီးက၊
အပြီးပုံသေ၊ လောင်မြိုက်လေ၏။
မသွေတစ်သီး၊ ဇရာမီးလည်း၊ အပြီးနောက်မှာ၊
ကပ်လျှက်ပါ၏။
မကွာစေရ၊ မရဏဟု၊ တစ်ဘဝဖျက်ဆီး၊
လောင်သည့်မီးလည်း၊ ငြီးငြီးပြောင်ပြောင်၊ အမြဲလောင်၏။
လောင်ပုံလောင်အား၊ မထင်ရှားလည်း၊ နုထွားပျိုမျစ်၊
အရွယ်ဖြစ်သော်၊ အချစ်ရာဂ၊ မီးတွေထ၍၊
ဒေါသထန်ပြင်း၊ မောဟညှဉ်း၏။
မကင်းနိုင်အောင်၊ ထို့နောက်နောင်လည်း၊
တောက်လောင်ဖိစီး၊ သောကမီးကြောင့်၊
ဝမ်းနည်းဖွယ်တွေ၊ အထွေထွေနှင့်၊
ပရိဒေဝ၊ ငိုကြွေးရလျက်၊ဒုက္ခလည်းထပ်၊
ဒေါမနသ်နှင့်၊ ဆက်စပ်မကွာ၊ ဥပါယာသ၊
လွန်ပြင်းပြ၍၊ သက်မျှမရှူ၊ တတ်အောင်ပူသည်။
ဆူဆူမီးတောက် ဆယ့်တစ်တည်း။
(အရှင်ဇနကာဘိဝံသ)